Εθνικό Θέατρο Μεγάλης Βρετανίας – Debora Warner

Samuel Beckett, Ευτυχισμένες μέρες


«Α, τι ευτυχισμένη που στάθηκε τούτη η μέρα. Ακόμα μία. Παρ’ όλα αυτά. Προς το παρόν».


Το Φεστιβάλ Επιδαύρου 2008 ανοίγει με τις Ευτυχισμένες μέρες (1961) του Μπέκετ και τη μισοθαμμένη μέσα στο λόφο ηρωίδα του, που έχει παρομοιαστεί με σύγχρονο Προμηθέα.


Από τα κορυφαία γεγονότα των περσινών εκδηλώσεων, αυτή η μπεκετική εκδοχή του τραγικού, σε σκηνοθεσία της Ντέμπορα Γουώρνερ, δόθηκε σε μία μοναδική παράσταση, καθώς οι καταστροφικές πυρκαγιές επέβαλαν τη ματαίωση της τελευταίας φεστιβαλικής βραδιάς.


Τώρα, η έξοχη, αστεία και τραγική Γουίννι –Φιόνα Σω– επανέρχεται στο κέντρο της αρχαίας ορχήστρας. Εξισορροπώντας την ακινησία και τη σωματικότητα, τη σημερινή γυναίκα και τη θεατρίνα του «παλιού στυλ», βουλιάζει στο «μνημειώδες άνυδρο σκηνικό»: «νικήτρια» (“Winnie”) απέναντι στις λέξεις που λιγοστεύουν και στο υπαρξιακό κενό [Δ.Κ.].