Πορνό

Με το Πορνό η ομάδα Griffόn ολοκληρώνει την τριλογία έργων που ξεκίνησε το 2014 (Δάσος, 2014, σε συμπαραγωγή με το Θέατρο Τέχνης, και Ταμπού, 2015), αυτή τη φορά σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών. Διερευνώντας την έννοια των προσωπικών και κοινωνικών ορίων, την υπέρβαση, αλλά και τη λειτουργία τους, το έργο δομείται μέσα από ένα παλίμψηστο εικόνων που αντικατοπτρίζουν τη μεταβαλλόμενη φύση τους, εστιάζοντας στο ζευγάρι των ερμηνευτών.
Χρειαζόμαστε ένταση, χρειαζόμαστε ο άλλος να μας υποκινεί και μαζί να μας καθησυχάζει. Έχουμε την ανάγκη να συνδιαλεγόμαστε με τον κόσμο μέσα από διαφορετικές ταυτότητες, θέλουμε να νιώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερη συγκίνηση, είμαστε έτοιμοι να χάσουμε τα πάντα προκειμένου να βρούμε το αδιανόητο, να ζήσουμε οριακά, να συντριβούμε μυστικά. Στο πεδίο της εντομολογίας, ένα από τα βασικά στοιχεία της μυστικής ζωής των εντόμων αποτελεί ο προστατευτικός χρωματισμός, σύμφωνα με την τεχνοκριτικό Rosalind Krauss. Η Krauss επίσης, μελετά τους Βικτωριανούς, οι οποίοι καθιέρωσαν τον όρο πορνογραφία, προσφέροντας μας μια εικονοποιία από πολύ ενδιαφέρουσες, εξεζητημένες ερωτικές σκηνές. Ο κόσμος του πορνό, φευγαλέος, τεχνητός, υπερβολικός, εύθραυστος, απαιτητικός, ονειρικός και τρομακτικός, καλυμμένος και επικίνδυνος, απαγορευμένος και μυστικός, βιώνεται σε μια ιερή στιγμή, του εορτασμού-στο-χείλος-του-γκρεμού, τη στιγμή της άρσης των απαγορεύσεων, γιορτάζοντας την πράξη της κατάργησης ενός συστήματος, μιας πρακτικής, ακόμη και του ίδιου του εαυτού.

Gm Touliatou