Καραγκιόζης Mad Max

Αυστραλιανό Μενίδι, έτος 6047. Όλα έχουν καταστραφεί. Νερό και καύσιμα, τα μόνα «νομίσματα» μιας ρημαγμένης ανθρωπότητας. Ο Mad Max, χωρίς ελπίδα, οδηγεί σε έναν κόσμο άδειο, γεμάτο σιωπή και θραύσματα. Το αμάξι του χαλάει ξαφνικά.

Ο Καραγκιόζης στέκεται μπροστά του, έτοιμος να επισκευάσει μπουλόνια, λάστιχα, σισπασιόν και χαμένες ελπίδες. Το αρχέτυπο του λαϊκού αντιήρωα, διαρρηγνύει τα όρια του πανιού και μεταπηδά στη μεγάλη οθόνη, σε έναν κόσμο ερειπωμένο, μέσα στην αχανή δυστοπία του κινηματογραφικού σύμπαντος του Mad Max. Μαζί, θα πρέπει να πολεμήσουν για να επιβιώσουν απέναντι σε συμμορίες, τυραννικούς ηγέτες και πυρηνικές καταιγίδες.

Ο παραδοσιακός ήρωας του θεάτρου σκιών συναντά την κινηματογραφική αισθητική της μετα-αποκαλυπτικής ερήμου, αντιπαραθέτοντας τη σωματικότητα της σκιάς στην απεραντοσύνη της οθόνης, τη σάτιρα στην επιβίωση, το γκροτέσκο στο επικό.

Mad Max και Καραγκιόζης, ο ένας ως alter ego του άλλου, καλούνται να συνυπάρξουν στη σκηνή, με γενναιότητα και χιούμορ.

Η παράσταση λειτουργεί ως ένα υβριδικό πολυμεσικό εγχείρημα: η ζωντανή μουσική με ηλεκτροακουστικούς και παραδοσιακούς ήχους συνομιλεί με το θέατρο σκιών, που μεταλλάσσεται σε κινηματογραφική αφήγηση. Μια industrial λειτουργία από μέταλλο και ηλεκτρισμό, ένας παλμός ανάμεσα στο παραδοσιακό και το μηχανικό.

Η σάτιρα γίνεται κραυγή μέσα στη σκουριά. Η φάρσα συναντά το απόκοσμο, και το λαϊκό θέατρο σκιών αναγεννιέται σε μία τελετουργία φωτός και θορύβου.

Ο Καραγκιόζης δεν πολεμά απλώς την δυστοπία, την αναδιαπραγματεύεται.

Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη του γιατρού και ποιητή Γιώργη Σιδερή.