Ιφιγένεια Ηλιάδου

Εικαστικός-Γραφίστρια

“Η χαρά μεγάλη και οι σκέψεις πολλές .. πάρα πολλές, για να “ντύσω” μια ηρωίδα που αγαπώ ιδιαιτέρως. Ιφιγένεια εν Αυλίδι. Ένα κορίτσι στην εφηβεία αρχικά αθώο και αγνό, μια πολύφερνη νύφη, αρχοντοπούλα, κόρη του βασιλιά που της τάζουν γάμο αλλά την οδηγούν στη “σφαγή”. Ένας χαρακτήρας που αλλάζει διάθεση και ρόλο κατά τη διάρκεια του έργου, ένας πλούτος συμβολισμών και στοιχείων που μπορούν να γίνουν “φορέσιμα”. Στην προσπάθειά μου να αποτυπώσω όσο καλύτερα μπορώ τη διαδρομή της χρησιμοποίησα υλικά και υφάσματα σε μια “αντιφατική αρμονία” μεταξύ τους. Ροζ και μαύρο χρώμα, τάματα και κουδουνάκια, τούλι και ταφτά. Στον κορμό της τοποθετώ όλη την ιστορία, με κυρίαρχο το τάμα καλυμμένο με την κεντημένη φράση: life is weird (γιατί είναι κιόλας)  και γύρω του καρφιτσωμένα τα μικρά “παράσημα” και τα χρυσά κουδουνάκια.

Από την αθωότητα στη σκληρή πραγματικότητα, από την θυσία στην αυτοθυσία, η Ιφιγένεια καταφέρνει παρασημοφορημένη και ταμένη να ανατρέψει το σκηνικό που της εστησαν και από έρμαιο της βούλησης των ανδρών, μετατρέπεται σε δυναμικό στοιχείο που θα δώσει τη λύση του σοβαρού προβλήματος, ανατρέποντας με την τόλμη της τα δεδομένα της εποχής για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία.”

Τη δημιουργία της Ιφιγένειας Ηλιάδου φόρεσε η Νεφέλη Κουρή

Έλλη Μουστάκα

Αρχιτέκτονας

“Σε μια αναδρομή στο παρελθόν της η Ιφιγένεια αφηγείται πώς έφτασε από την Αυλίδα στην χώρα των Ταύρων όπου διέφυγε από μηχανής για να σωθεί. Δε θα ξεχάσει ὀμως τα δεινά της ποτέ. Καταπιάστηκα με το ερώτημα της μνήμης και της ιστορίας ως δομικών υλικών της ταυτότητας του ατόμου. Η απάντηση ήρθε από την Ιαπωνία, με την τελετουργική τεχνική Kintsugi, που αφορά την επισκευή εύθραυστων αντικειμένων μέσω της συγκόλλησης των θραυσμάτων τους με χρυσό. Οι ρωγμές δεν πρέπει να κρύβονται. Ως κομμάτι της ιστορίας του προσδίδουν στο σώμα τον προσωπικό του χαρακτήρα. Μέσα από τη φανέρωσή τους είναι δυνατή η συμφιλίωση με τα τραύματα και η αποκάλυψη της νέας ταυτότητας. Αναζητώντας τη φόρμα και την υλικότητα που θα αναδείξει τις ρωγμές της δικής μου Ιφιγένειας κατέληξα σε ένα μαύρο, “εύθραυστο” φόρεμα με καμπύλες και χρυσές ραφές σε οργανική χάραξη. Η μορφή πλαισιώνεται από ένα γιλέκο σε σκληρό δέρμα, νύξη για την ιδιότητα της Ιφιγένειας στην Ταυρίδα ως ιέρειας, και τη συμμετοχή της σε αμφιλεγόμενες τελετές.”

Τη δημιουργία της Έλλης Μουστάκα φόρεσε η Έλενα Τοπαλίδου

Αφροδίτη Αναστοπούλου

Εικαστικός-Ενδυματολόγος

“Η μορφή της Ιφιγένειας για εμένα κτίστηκε τόσο από το έργο Ιφιγένεια εν Αυλίδι όσο και από το Ιφιγένεια εν Ταύροις. Το έφηβο κορίτσι που καλείται να θυσιαστεί «στο όνομα της πατρίδας» εμφανίζεται αργότερα ως γυναίκα, ιέρεια στον ναό της Άρτεμις  ραίνοντας με αγιασμό τα υποψήφια θύματα. Αυτή η μεταμόρφωση από θύμα σε «θύτη» καθώς και το θάρρος και η εσωτερική δύναμη που χαρακτηρίζουν την προσωπικότητα της Ιφιγένειας, με έκαναν να την φανταστώ σαν ένα άλλο πρόσωπο της θεάς Άρτεμις. Έτσι, σκοπός μου ήταν να δημιουργηθεί μία καθαρή φιγούρα για την οποία ήταν πολύ σημαντική η επιλογή των υφασμάτων προκειμένου η σχέση μεταξύ τους να αποπνέει θηλυκότητα και δυναμισμό. Άλλωστε ετυμολογικά «Ιφιγένεια» σημαίνει αυτή που είναι εκ γενετής ισχυρή…”

Τη δημιουργία της Αφροδίτης Αναστοπούλου φόρεσε η Λένα Παπαληγούρα

Ίρις Πλαϊτάκη

Εικαστικός Καλλιτέχνης

“Ταυτίστηκα περισσότερο με το πρόσωπο της Ιφιγένειας του Ευριπίδη στο έργο Ιφιγένεια εν Ταύροις όπου ως ενήλικη γυναίκα παίρνει τη ζωή της στα χέρια της. Επέλεξα λοιπόν να δημιουργήσω το ρούχο της «απόδρασης» της: μια σύγχρονη ολόσωμη φόρμα – δηλαδή ένα ένδυμα wear-and-go.

Ως εικαστικός που σχεδιάζω prints και τυπώνω στο χέρι δικά μου υφάσματα, ήθελα τα μοτίβα μου να έχουν κεντρικό ρόλο στο ρούχο. Διαλέξαμε με την Ιωάννα Κουρμπέλα δύο μοτίβα μου τα οποία τύπωσα με χρυσό σε βαθύ σκούρο μπλε και συνδυάσαμε τα κομμάτια υφάσματος με patchwork. Το ριγέ μοτίβο ονομάζεται «Αρχαϊκό Κύμα», μία ρευστή σιλουέτα που παραπέμπει σε μορφή φτερωτής Νίκης σε αρχαία αγγεία. Το δωρικό γεωμετρικό ονομάζεται «Σεπόλια» και προέρχεται από μια σειρά υφασμάτων μου εμπνευσμένη από τον Αθηναϊκό Μοντερνισμό.

Στα δύο μοτίβα που αλληλοσυμπληρώνονται ως όγκοι και σχήματα, διακρίνω ευκαμψία αλλά και σταθερότητα, αρχαίες και μοντέρνες καταγωγές (lineages) που συνενώνονται στο σύγχρονο. Το «Αρχαϊκό Κύμα» είναι νερό και αέρας. Το «Σεπόλια» το στερεό έδαφος και η εστία των οίκων μας, άρα γη και φωτιά. Τα τέσσερα στοιχεία της φύσης υποδηλώνουν την Ιφιγένεια που αγκαλιάζει τη δική της ζωτική ενέργεια.”

Τη δημιουργία της Ίριδας Πλαϊτάκη φόρεσε η Ευδοκία Ρουμελιώτη