Το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου αποχαιρετά με βαθιά θλίψη τον Διονύση Σαββόπουλο, έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες δημιουργούς που άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στη σύγχρονη ελληνική μουσική και τον πολιτισμό.
Η παρουσία του στο Φεστιβάλ υπήρξε ξεχωριστή και πολυσήμαντη. Από τις ιστορικές συναυλίες του στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού το 2004, που σηματοδότησαν τα 40 χρόνια πορείας του, μέχρι τη μαγευτική εμφάνισή του στη Μικρή Επίδαυρο το 2007 και την τολμηρή σκηνική του ανάγνωση του «Πλούτου» του Αριστοφάνη στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου το 2013, κάθε του παρουσία υπήρξε γιορτή τέχνης και στοχασμού. Το 2024, τιμώντας τα 50 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, επέστρεψε στο Φεστιβάλ για μια μουσική γιορτή αφιερωμένη στη Μεταπολίτευση, τη δημοκρατία, την ελευθερία και την ελπίδα.
Παράλληλα, είχε συνθέσει μουσική για αρχαία δράματα που παρουσιάστηκαν στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου: για τον «Πλούτο» (1985, Εθνικό Θέατρο, σκηνοθεσία: Λούκα Ρονκόνι) και την «Αντιγόνη» (2001, Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας – Γιώργος Κιμούλης, σκηνοθεσία: Γιώργος Κιμούλης). Επίσης, το 2000, στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, «έντυσε» μουσικά την παράσταση «Αχαρνής» του ΘΟΚ, χρησιμοποιώντας τη μουσική από τον ομώνυμο δίσκο του (1977).
Ο Διονύσης Σαββόπουλος κατάφερε με τα τραγούδια του να γεφυρώσει γενιές, να τις γαλουχήσει στην ποίηση και την εκφραστική ελευθερία και να κάνει τη μουσική του εργαλείο σκέψης και προβληματισμού.
Είναι από τους λίγους εκείνους ανθρώπους, που γι’ αυτούς ο θάνατος δεν θα έπρεπε να έχει κανένα δικαίωμα.
