Έκτορας Λυγίζος

Ερρίκος Ίψεν, Βρικόλακες


Με τον οίκο των Ατρειδών έχει παρομοιαστεί το σπίτι των Άλβινγκ στο νορβηγικό φιόρδ. Το ζωτικό ψεύδος και οι νεκρές προλήψεις βαραίνουν σαν κατάρα την αστική οικογένεια και η μοίρα με τη μορφή της κληρονομικής ασθένειας χτυπάει το μοναχογιό της κυρίας Άλβινγκ. Ακρογωνιαίος λίθος του μοντέρνου ευρωπαϊκού δράματος, οι Βρικόλακες (1883) χλευάζουν τους φιλισταίους αστούς και την υποκρισία της πουριτανικής ιδεολογίας, θέτοντας ζητήματα κοινωνικής, ηθικής και υπαρξιακής τάξεως.


Με αυτό το δράμα του Οσβάλδου, το 1894 –«την βραδιάν εκείνην την υπερτραγικήν»–, ο «αετός» Ίψεν θα ανοίξει το δρόμο της νεωτερικότητας στους έλληνες ομότεχνούς του.


Σήμερα, ο Έκτορας Λυγίζος –ταλαντούχος σκηνοθέτης τριάντα δύο χρόνων– επιχειρεί, μαζί με διακεκριμένους ηθοποιούς, τη δική του ανάγνωση ρίχνοντας το βάρος στην υπαρξιακή, μεταφυσική πλευρά του έργου [Δ.Κ.].


Μία παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών