Far from the End / Μακριά από το τέλος

Το διεθνώς αναγνωρισμένο χορογραφικό δίδυμο της Χριστίνας Γουζέλη και του Πολ Μπλάκμαν επιστρέφει στο Φεστιβάλ με ένα τολμηρό νέο έργο που εξερευνά τα θέματα των ημιτελών, ατελών και εγκαταλελειμμένων έργων τέχνης. Το Far from the end, δημιουργημένο για τρία ανερχόμενα αστέρια της ελληνικής χορευτικής κοινότητας, υμνεί την άπειρη ομορφιά που προκύπτει από την απουσία τέλους, θέτοντας το ερώτημα αν κάτι πρέπει να «τελειώσει» για να είναι ολοκληρωμένο.

Εμπνευσμένο από έργα όπως οι ημιτελείς Φυλακισμένοι του Μιχαήλ Άγγελου, το συγκλονιστικό πορτρέτο ενός νεαρού μαύρου άντρα στο Black Draftee (James Hunter) της Άλις Νιλ, η ακόμη ημιτελής Σαγράδα Φαμίλια του Αντόνι Γκαουντί και οι τελευταίες λέξεις που έγραψε ο Κάφκα «αλλά αυτό που είπε–», το Far from the end ξεδιπλώνεται μέσα από μια σειρά περίπλοκων χορογραφικών συνθέσεων σε συνδυασμό με μια αποσπασματική μουσική παρτιτούρα, επίσης εμπνευσμένη από ημιτελή μουσικά έργα κορυφαίων δημιουργών. Αυτή η συνεχής αλληλεπίδραση μεταξύ ασυμφωνίας και αρμονίας ωθεί τους ερμηνευτές σε μια δυναμική κατάσταση ροής, όπου περιηγούνται μεταξύ εικόνων, κενού και αχρονικότητας.

Το φευγαλέο κρεσέντο που δημιουργούν οι άδειοι χώροι, τα κομμάτια που λείπουν και τα άλυτα «και αν…» ανοίγει την πόρτα στην αφαίρεση, στη γοητεία και την αίσθηση της καθαρότητας. Δημιουργείται έτσι ένας αέναος κύκλος ημιτελών καταλήξεων, που δίνει έμφαση στην αντίληψη παρά στην επίλυση.

Μπλάκμαν και Γουζέλη διακρίνονται για τη βαθιά τους πεποίθηση ότι η αντιπαράθεση είναι ισχυρό εργαλείο έκφρασης της πολυπλοκότητας και της ποικιλομορφίας των ανθρώπινων εμπειριών. Το νέο τους έργο ενσαρκώνει αυτό το ήθος, υφαίνοντας αντιθετικά στοιχεία για να εξερευνήσει το ημιτελές και τις άπειρες δυνατότητες που κρύβει.

Τα τελευταία χρόνια συνεργάστηκαν με οργανισμούς όπως η Όπερα της Βιέννης, η Σκάλα του Μιλάνου, το Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ, η Όπερα του Γκέτεμποργκ κ.ά.