Musica Aeterna
Έργα Κουρλιάντσκι, Scelsi, Pärt, Purcell

Όσο και αν το Διδώ και Αινείας του Henry Purcell («ιδρυτική πράξη» σχεδόν της αγγλικής όπερας) δεν γράφτηκε τον 20ο αιώνα, παραμένει ένα από τα πιο συναρπαστικά μοντέρνα έργα του ευρωπαϊκού ρεπερτορίου, μια αέναα ερεθιστική σύντηξη μουσικής και δράματος. Ο συμπατριώτης μας Θεόδωρος Κουρεντζής, «τρομερό παιδί» της μουσικής διεύθυνσης στη Ρωσία, φέρνει και στην Αθήνα την πολυσυζητημένη «κοντσερτάντε» ερμηνεία του, συνοδευόμενη από δυο πιο πρόσφατα έργα εξίσου μεγάλης έντασης: το περυσινό, ιδιότυπο σχεδόν industrial ηχοτοπίο του τριανταενός ετών Κουρλιάντσκι, νικητή του διαγωνισμού Gaudeamus για το έτος 2003, και το συγκινητικό αφιέρωμα του Scelsi (μιας από τις ιδιαίτερες μορφές της ιταλικής μουσικής του 20ου αιώνα) στον απροσδόκητο χαμό του «δικού μας» Γιάννη Χρήστου και της συζύγου του.


Ντμίτρι Κουρλιάντσκι, Lacrimosa (2006)

Giacinto Scelsi, Pranam I (1972)

Arvo Pärt, Psalom (1985/1995/1997)

Henry Purcell, Διδώ και Αινείας, Ζ 626 (1689;)