Έλλη Παπακωνσταντίνου

Βάκχες
Με αφετηρία το έργο του Ευριπίδη

Οι Βάκχες της Έλλης Παπακωνσταντίνου αποτελούν μια πρωτότυπη ανάγνωση της ευριπίδειας τραγωδίας, που παντρεύει τον αρχαίο μύθο με την έρευνα πάνω στη ρευστότητα των φύλων, αξιοποιώντας στο έπακρο τα νέα μέσα, τον χορό και τον ήχο, τη μυστικιστική εμπειρία. Η δραματουργός βυθίζεται στον ομιχλώδη κόσμο της επιθυμίας και των μυθικών θηριωδιών για να μιλήσει για έναν κόσμο μετα-αποκαλυπτικό, ενόψει μιας επερχόμενης καταστροφής που ολοένα πλησιάζει.

Εύποροι μεγαλοαστοί και οι υπηρέτες τους, σε μια συνθήκη αντίστοιχη με το σύμπαν της Μελαγχολίας του Λαρς φον Τρίερ, περιμένουν από στιγμή σε στιγμή να χτυπήσει τη Γη ένας μετεωρίτης που οι επιστήμονες αποκαλούν «Διόνυσο». Ο Διόνυσος έρχεται με σάρκα και οστά και καθοδηγεί τους ήρωες προς το Δωμάτιο του Πόθου. Δεν υπάρχει πιο τρομακτικό δωμάτιο. Για να το φτάσουν, πρέπει να διασχίσουν ένα μυστηριώδες ενεργειακό πεδίο ξεπερνώντας τον φόβο της αποκάλυψης, της πτώσης, της μόλυνσης, της φθοράς, της ύβρεως, της ντροπής. Ο θεός Διόνυσος δεν δέχεται την άρνηση, την αναβολή, την περιφρόνηση. Θα εκτελέσει την αποστολή του με κάθε κόστος. Ένας σεισμογράφος καταγράφει σε ρολό χαρτί που ξετυλίγεται αδιάλειπτα επί σκηνής, κάθε δόνηση που συγκλονίζει το σπίτι. Ένας τεράστιος παλμογράφος του κόσμου.

Το σκηνικό έργο ακολουθεί τη γραμμή του λόγου, της μουσικής αλλά και της χορευτικής αφήγησης, διερευνώντας μια queer παραστατική γλώσσα – ποπ αλλά με κλασικά οπερατικά ξεσπάσματα, χορευτική αλλά και μυστικιστική, ανεπαίσθητη. Το queer εδώ σχετίζεται με έναν τρόπο κατανόησης όχι μόνο των έμφυλων ταυτοτήτων αλλά και της αισθητικής, της πολιτικής, της γλώσσας. Στη δημιουργία του πολύγλωσσου αυτού έργου ‒στη σκηνή ακούγονται αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και ελληνικά‒ συνέβαλε η παρουσία του Βενεζουελάνου αλχημιστή των ήχων Ariah Lester, αλλά και η ευφάνταστη χορογραφία των Γάλλων Cristophe Beranger και Jonathan Pranlas Descours.

Η παράσταση στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου αποτελεί σταθμό στην ευρωπαϊκή περιοδεία του έργου μετά την πρεμιέρα στη La Filature, Scène nationale de Mulhouse στη Γαλλία τον Μάρτιο του 2023.

Η παράσταση περιέχει γυμνό.

Στην παράσταση γίνεται χρήση στροβοσκοπικών φωτισμών.






Το grape – Greek Agora of Performance αποτελεί μια νέα πρωτοβουλία του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου με σκοπό τη συστηματοποίηση της προβολής των Ελλήνων καλλιτεχνών στη διεθνή σκηνή Θεάτρου και Χορού, δίνοντας την ευκαιρία να παρουσιάσουν τα έργα τους σε εκπροσώπους διεθνών Φεστιβάλ και καλλιτεχνικούς διευθυντές πολιτιστικών φορέων του εξωτερικού. Στο πλαίσιο της πλατφόρμας παρουσιάζονται 14 νέα έργα σε δύο περιόδους: 3 – 8 Ιουλίου & 18 – 22 Ιουλίου.

Το grape απευθύνεται εξίσου στο ευρύ κοινό και είναι μέρος του συνολικού καλλιτεχνικού προγράμματος του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου. Οι παραστάσεις που περιλαμβάνει είναι προγραμματισμένες και σε άλλες ημερομηνίες, εκτός της χρονικής διάρκειας της πλατφόρμας.

Διαβάστε περισσότερα εδώ