Γιάννης Χουβαρδάς

Ödön von Horváth, Ιστορίες από το Δάσος της Βιέννης


«…στον δεύτερο όροφο κάποιος παίζει σε ένα ξεκούρδιστο πιάνο τις Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης του Γιόχαν Στράους».


Δραματουργός του μεσοπολέμου, αυστροουγγρικής καταγωγής, ο Έντεν φον Χόρβατ βρήκε το θάνατο στα 37 του, όταν τον καταπλάκωσε ένα δέντρο ενώ περπατούσε στα παρισινά Ηλύσια Πεδία. Έξι χρόνια πριν, είχε τιμηθεί με το βραβείο Κλάιστ για τις Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης (Βερολίνο 1931).


Ανανεώνοντας τη φόρμα του «λαϊκού δράματος» (Volksstück), ο «ποιητής» Χόρβατ γράφει ένα χρονικό της βιεννέζικης κοινωνίας στους ταραγμένους καιρούς της ναζιστικής ανόδου. Παίζοντας με το κοινότοπο και το παράξενο, το κωμικό και το τραγικό, εκθέτει με υποδόρια μελαγχολία την κτηνωδία, τη βλακεία και την αποξένωση σε έναν κόσμο κατάρρευσης.


Επικεφαλής ενός διαλεκτού θιάσου, ο Γιάννης Χουβαρδάς υπογράφει την πρώτη σκηνοθεσία του ως διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου [Δ.Κ.].



Μια συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου με το Φεστιβάλ Αθηνών