Θέατρο Σφενδόνη - Άννα Κοκκίνου

Οι ιστορίες του Δημήτρη Χατζή

Τα διηγήματα Το τέλος της μικρής μας πόλης, Ανυπεράσπιστοι, Θητεία, Σπουδές, και τα μυθιστορήματά του Φωτιά και Το διπλό βιβλίο, με συνεκτικό ιστό τα δοκίμιά του Δημήτρη Χατζή  (όπως Το πρόσωπο του νέου ελληνισμού), αποτελούν μια μνημειακή νεοελληνική τοιχογραφία: τη σκηνή της ελληνικής ιστορίας του 20ού αιώνα, όπου εναλλάσσονται έπος και τραγωδία ως αρχέγονες όψεις της. Ο Χατζής (1913-1981) ψηλαφεί τη συλλογική και ατομική μοίρα του νέου ελληνισμού, την ανάδυση του σπόρου της πνευματικής του ελπίδας και την ιστορική του επιβίωση σε σχέση με την ανάγκη ενός νεοελληνικού Διαφωτισμού.


Οι χαρακτήρες του αποτελούν αδρές συνόψεις των νεοελληνικών χαρακτήρων -- σαν μια τραγική εποποιία ιστορημένη «με λόγια απλά», χωρίς στόμφο και ιδεοληψία, απόηχοι ενός κόσμου που χάνεται κι ενός κόσμου που αναδύεται.