Σίμος Κακάλας

Ο Σίμος Κακάλας γεννήθηκε το 1973 στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε το 1996 από τη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και έκανε τα πρώτα του βήματα στο θέατρο ως ηθοποιός στον Θεατρικό Οργανισμό «Νέες Μορφές», του οποίου υπήρξε και ιδρυτικό μέλος. Έχει σκηνοθετήσει, μεταξύ άλλων, τα έργα Γκόλφω του Σπύρου Περεσιάδη, Απόκοπος του Μπεργαδή, Λιωμένο βούτυρο του Σάκη Σερέφα (έπαινος Σκηνοθεσίας 2008 – Ένωση Ελλήνων Κριτικών), Ο βαφτιστικός του Θεόφραστου Σακελλαρίδη (Εθνική Λυρική Σκηνή) και Ο φόβος τρώει τα σωθικά του Ρ.Β. Φασμπίντερ (Θέατρο Τέχνης).

Έχει διδάξει υποκριτική, φωνητική και αυτοσχεδιασμό στις δραματικές σχολές του Εθνικού Θεάτρου, του ΚΘΒΕ και του Ωδείου Αθηνών, ενώ παράλληλα έχει οργανώσει σεμινάρια και εργαστήρια για επαγγελματίες και ερασιτέχνες σχετικά με τη μάσκα, τον δεκαπεντασύλλαβο στίχο και τον αυτοσχεδιασμό.
Το 2000 συμμετείχε σε εργαστήρι οργανωμένο από την Ένωση Θεάτρων της Ευρώπης (UTE) με θέμα τις Βάκχες, στο πλαίσιο του οποίου πέντε ηθοποιοί από τρεις θεατρικούς οργανισμούς, με σκηνοθέτη τον Sándor Zsótér, δημιούργησαν την παράσταση Getting Horny, η οποία πραγματοποίησε περιοδεία στην Ευρώ

Πρακτικό Εργαστήριο

Ο δούλος ως «Ξένος» στην αρχαία κωμωδία : Μάσκα και αυτοσχεδιασμός

Ο δούλος στο αρχαίο δράμα είναι ενας «εκπατρισμένος» άνθρωπος, ένας «ξένος» που δεν του δίνεται το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Χωρίς τα δικαιώματα ενός πολίτη αλλά με τη δική του φωνή, γνώμη και ιδιοσυγκρασία, αυτός ο «ξένος» εξελίσσεται και μεταλλάσσεται σιγά σιγά, μέσα από προσμείξεις και αναπροσαρμογές, στις τόσες μορφές του παρία που συναντούμε στην ιστορία της τέχνης του θεάτρου.
Το εργαστήρι θα ερευνήσει τη φύση αυτού του χαρακτήρα και τις παραλλαγές του μέσα από τη μεθοδολογία που ανέπτυξε ο Σίμος Κακάλας τα τελευταία 15 χρόνια, και σχετίζεται με τα εξής εργαλεία: α)Την μάσκα, (οι έννοιες της περσόνας-προσωπικότητας-προσωπείου και η δόμηση χαρακτήρα) β) τον
αυτοσχεδιασμό, (συνθήκες στις οποίες πρέπει να ανταποκριθεί ο χαρακτήρας διατηρώντας την προσωπικότητα του) και γ) την διαδραστική σχέση του χαρακτήρα με το θεατή του. Με αφετηρία τους Αχαρνείς του Αριστοφάνη θα εξετάσουμε μέσω της σχέσης υποκριτή και χορού, την πολιτική διάσταση σε μια τέτοια συνδιαλλαγή και πως τελικά το κωμικό προωθεί αυτή τη διαλεκτική. Θα ερευνήσουμε την φύση του χαρακτήρα του δούλου αλλα και του πολίτη
καθώς και την συμβιωτική τους σχέση ενώ οι σπουδαστές θα κληθούν να δομήσουν μελέτες τόσο πάνω στους βασικούς χαρακτήρες του έργου (Δικαιόπολις, Λάμαχος) όσο και πάνω στον χορό των καρβουνιάρηδων από τους Αχαρνείς. Στόχος είναι η τελική παρουσίαση της δουλειάς ενώπιων θεατών.