Ο Άκης Σίνος σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες στην Αθήνα και Ψηφιακά Μέσα στο Λονδίνο. Αποτελεί ενεργό μέλος της αθηναϊκής μουσικής σκηνής την τελευταία δεκαετία. Είναι ιδρυτικό μέλος της Romvos, μιας συλλογικής πλατφόρμας για την προώθηση της σύγχρονης παραγωγής στην πειραματική τέχνη και μουσική. Το 2015 συνίδρυσε τη Hypermedium, μια δισκογραφική εταιρεία και ομάδα παραγωγής που μέχρι στιγμής έχει συγκεντρώσει ένα πολυσχιδές σύνολο διεθνών καλλιτεχνών. Από το 2016 διδάσκει στο Εργαστήριο Σύνθεσης Ήχου και Ηλεκτρονικής Μουσικής, το οποίο έχει τη βάση του στο ΚΣΥΜΕ. Το 2018, συμμετείχε στη δημιουργία της πλατφόρμας Ubique, όπου επίσης συντόνισε μια σειρά σεμιναρίων. Η Ubique εξετάζει τεχνικά και αισθητικά ζητήματα που σχετίζονται με τη σύγχρονη παραγωγή ήχου, όπως ψηφιακή σύνθεση ήχου, αισθητική και φιλοσοφία της σύγχρονης τέχνης, φαινομενολογικές και οικολογικές προσεγγίσεις στον ήχο, αισθητηριακή αλληλεπίδραση, διαδικτυακές μουσικές εφαρμογές και άλλα σχετικά θέματα.

www.hypermedium.org

Γεννήθηκε το 1968 στο Ζόλταου της Γερμανίας. Την περίοδο 1992-96 σπούδασε σκηνοθεσία στην Ακαδημία Δραματικών Τεχνών «Ernst Busch» του Βερολίνου. Την περίοδο 1990-91 εργάστηκε ως ηθοποιός στο Faust Project του Einar Schleef στην Ακαδημία Τεχνών του Βερολίνου. To 1995 σκηνοθέτησε το έργο το Alexander Blok Die Unbekannte ακολουθώντας τις αρχές του Μέγιερχολντ περί βιομηχανικής. Την περίοδο 1996-99 διετέλεσε Καλλιτεχνικός Διευθυντής της σκηνής Baracke του Γερμανικού Θεάτρου, το οποίο ήταν υποψήφιος θέατρο της χρονιάς το 1998.  

 Από τον Σεπτέμβριο του 1999 είναι μέλος της καλλιτεχνικής διεύθυνσης της Schaubühne και συνεργαζόμενος σκηνοθέτης. Έχει σκηνοθετήσει επίσης πολλές παραστάσεις στην Kammerspiele, όπως Ο γάμος της Μαρίας Μπράουν το 2007, βασισμένο στην ομώνυμη ταινία του Φασμπίντερ. Άλλες δουλειές του: Το κορίτσι στον καναπέ (Φεστιβάλ Εδιμβούργου 2002, βραβείο Herald Angel), Ο αρχιμάστορας Σόλνες (Burgtheater, Βιέννη, 2004), Ο γλάρος ( Théâtre-Vidy, Λωζάνη, 2016),  Δωδέκατη νύχτα (Comédie-Française, Παρίσι, 2018). Πολλές δουλειές του έχουν παρουσιαστεί στο Φεστιβάλ της Αβινιόν.  

Έχει λάβει πλήθος διακρίσεων, μεταξύ των οποίων το Βραβείο Nestroy και το Βραβείο Politika για τη Νόρα (2003), το Grand Prix de la Critique of France για τον Ιωάννη Γαβριήλ Μπόργκμαν (2009) και το Βραβείο Κριτικών της Βαρκελώνης για τον Άμλετ (2009). Το 2019, η Δωδέκατη νύχτα έλαβε το Βραβείο Μολιέρος ως καλύτερη παράσταση της χρονιάς. 

Το 2009, ο Γάλλος υπουργός Πολιτισμού επέδωσε τα διάσημα του Αξιωματούχου του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών στον Οστερμάιερ.  Την περίοδο 2010-2018 διετέλεσε πρόεδρος του Γερμανογαλλικού Συμβουλίου Πολιτισμού. Το 2011 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Λέοντας στην Μπιενάλε της Βενετίας για το σύνολο του έργου του. Το 2016 του απονεμήθηκε τιμητικός διδακτορικός τίτλος από το Πανεπιστήμιο του Κεντ για τη συνεισφορά του στο ευρωπαϊκό θέατρο

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη το 1975. Από τότε εργάζεται σαν ηθοποιός στο θέατρο, τον  κινηματογράφο και σποραδικά στην τηλεόραση. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της εταιρείας θεάτρου Η Σκηνή  και του θεατρικού οργανισμού Μορφές τις δεκαετίες του 1980 και 1990 αντίστοιχα. Επίσης έχει σκηνοθετήσει κάποιες παραστάσεις. Τιμήθηκε με το βραβείο Αιμίλιος Βεάκης (2002-2004), και με τρία θεατρικά βραβεία Αθηνοράματος για έργα των Φρίελ, Μπέκετ, Τσέχωφ, Καμπανέλλη, Ίψεν και Πίντερ. Επίσης βραβεύτηκε για την ταινία Θεόφιλος στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1987.

Στην τηλεόραση βραβεύτηκε για τη συμμετοχή του στην σειρά Το 10 από την εφημερίδα Έθνος. Έχει διδάξει υποκριτική σε διάφορες ιδιωτικές σχολές, καθώς και στην σχολή του Εθνικού θεάτρου και του Κρατικού θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Επίσης στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών, Θεσσαλονίκης και από φέτος της Αθήνας.

Γεννήθηκε στην Ελλάδα το 1989. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και από το Τμήμα Νομικής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε σκηνοθεσία θεάτρου στο προπτυχιακό πρόγραμμα του Ρωσικού Ινστιτούτου Θεατρικής Τέχνης της Μόσχας – GITIS (τμήμα Εβγκένι Καμινκόβιτς – Ντιμίτρι Κρίμοφ) κι είναι αριστούχος απόφοιτος του μεταπτυχιακού προγράμματος του ίδιου πανεπιστημίου στον τομέα της σκηνοθεσίας. Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Ρωσικά.

Ως σκηνοθέτης παρουσίασε το 2018 την παιδική παράσταση Τα παραμύθια του Άντερσον, στο Μουσείο της Μόσχας (Museum of Moscow), τα οποία επαναλήφθηκαν τον Δεκέμβριο του 2019 στη μικρή σκηνή του Zaryadye Hall στη Μόσχα. Μετέφρασε και σκηνοθέτησε , στο Εθνικό Θέατρο – Σκηνή «Κατίνα Παξινού», το έργο Παίζοντας το θύμα των αδελφών Πρεσνιακόφ που ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 2020 και την άνοιξη του 2021 έχει αναλάβει να σκηνοθετήσει το έργο Το ημερολόγιο ενός απατεώνα του Α. Ν. Οστρόφσκι στη κεντρική σκηνή του VENE TEATER, στο Τάλλιν της Εσθονίας.

Επίσης, στο πλαίσιο των σπουδών του, σκηνοθεσίες του έχουν επιλεχθεί και συμμετάσχει στα διεθνή φεστιβάλ W.E.T.A (World Education Theater Alliance) στο Πεκίνο και PODIUM στη Μόσχα εκπροσωπώντας το GITIS και τον Φεβρουάριο του 2019 σκηνοθέτησε τη διπλωματική του παράσταση Ο επιθεωρητής απ’ την Πετρούπολη βασισμένη στο έργο Ο επιθεωρητής του Ν. Β. Γκόγκολ.

Από το 2019 ανήκει στο δυναμικό της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών.

Ως ηθοποιός, εργάστηκε στην παράσταση Ρήσος του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Κ. Ευαγγελάτου, στο Λύκειο του Αριστοτέλη, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου το 2015, και στην παράσταση Πόλεμος και ειρήνη, σε σκηνοθεσία Ολέγκ Γκλουσκόβ στη Μόσχα το 2018.