Γκυ Κουλς
Ο Guy Cools (Γκυ Κουλς) είναι δραματουργός χορού. Ανάμεσα στις πιο πρόσφατες θέσεις του είναι αυτές του αναπληρωτή καθηγητή Σπουδών Χορού στο ερευνητικό ινστιτούτο Arts in Society της Σχολής Καλών και Παραστατικών Τεχνών Fontys στο Tilburg και του επισκέπτη καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης, όπου και ολοκλήρωσε το διδακτορικό του με θέμα τη σχέση χορού και γραφής. Έχει εργαστεί ως κριτικός χορού, καλλιτεχνικός προγραμματιστής και σχεδιαστής πολιτικής για τον χορό στη Φλάνδρα. Σήμερα είναι αφοσιωμένος στην παραγωγή δραματουργίας, συμβάλλοντας σε έργα χορογράφων από όλη την Ευρώπη και τον Καναδά, όπως οι Koen Augustijnen (Bέλγιο), Sidi Larbi Cherkaoui (Bέλγιο), Danièle Desnoyers (Καναδάς), Λία Χαράκη (Κύπρος), Christopher House (Καναδάς), Akram Khan (Η.Β.), Arno Schuitemaker (Ολλανδία), και Stephanie Thiersch (Γερμανία).
Εργαστήριο: «Dancing Birds» / «Πουλιά που χορεύουν»
Το εργαστήριο είναι οργανωμένο σε δύο μέρη.
Στο πρώτο μέρος ο Κοέν Ωγκουστίνεν και η Ροζάλμπα Τόρρες Γκερρέρο θα διερευνήσουν τη δυναμική των παραδοσιακών ελληνικών κυκλικών χορών αξιοποιώντας τις εμπειρίες τους από την Παλαιστίνη, όπου δημιούργησαν με Παλαιστίνιους ερμηνευτές το Badke, με βάση τον παραδοσιακό αραβικό χορό dabke. Αυτό το μέρος του εργαστηρίου θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της θεματικής του «Τραγικού σώματος» και θα επικεντρωθεί στην ομαδική εργασία και τη συλλογική αλληλεπίδραση των σωμάτων πάνω στη σκηνή. Από τα ερωτήματα που θα διερευνηθούν είναι το κατά πόσο οι παραδοσιακοί χοροί συσπειρώνουν τις κοινότητες και αν επιτρέπουν την ενσωμάτωση του «ξένου».
Στο δεύτερο μέρος του εργαστηρίου ο δραματουργός Γκυ Κουλς θα μοιραστεί τα αποτελέσματα της συνεχιζόμενης έρευνάς του πάνω στο ελληνικό μοιρολόι και στο πώς αυτό προσφέρει ένα πρότυπο για σύγχρονες πρακτικές επιτέλεσης του πένθους. Στο πλαίσιο αυτού του εργαστηρίου θα διερευνηθεί η «πολυφωνική» φύση του μοιρολογιού, ειδικά σε σχέση με όλους εκείνους που είναι απόντες (τους νεκρούς, τους εξόριστους, τους ξενιτεμένους). Οι συμμετέχοντες θα κληθούν να γράψουν και να εκτελέσουν τους προσωπικούς τους θρήνους. Το συγκεκριμένο μέρος του εργαστηρίου θα κινηθεί στη θεματική της «Φωνής», εστιάζοντας στην «αφήγηση ως σωματική δράση».
Προς το τέλος του εργαστηρίου, οι δύο προσεγγίσεις –η συλλογική και η ατομική δουλειά– θα συντεθούν, με την προοπτική να παρουσιαστεί το αποτέλεσμα στο κοινό.