Ρηνιώ Κυριαζή

Η Ρηνιώ Κυριαζή γεννήθηκε στα Γιάννενα. Είναι απόφοιτος της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου και του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστήμιου Αθηνών. Έχει σπουδάσει συστηματικά τη μέθοδο φωνής της Μίρκας Γεμεντζάκη, τη μέθοδο “freeing the natural voice” της Kristin Linklater στο Columbia University of New York και τη μέθοδο του Roy Hart με τον Jonathan Hart στο New York University και στο Roy Hart centre. Διδάσκει στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης Αρχή της Νέλλης Καρρά από το 2008 και στην Δραματική Σχολή Αθηνών Γ. Θεοδοσιάδη από το 2014. Δίδαξε στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 2010 έως το 2013 και από το 2017.

Έχει πραγματοποιήσει τη φωνητική διδασκαλία στην παράσταση Πέρσες του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Dimiter Gotscheff με το Εθνικό Θέατρο (Επίδαυρος 2009), στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ξανθόπουλου όπου δημιούργησε και τα ηχητικά-μουσικά τοπία, και σε σειρά παραστάσεων στο Απλό θέατρο του Αντώνη Αντύπα και στο θέατρο του Νέου Κόσμου. Έχει σκηνοθετήσει Τα μάγια της πεταλούδας του Φ.Γ.Λόρκα για το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων και την παράσταση Μεταξύ Φαλήρου και Κορυδαλλού για το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Έχει γράψει το θεατρικό έργο Η Μεγάλη Άρκτος που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις το Ροδακιό. Έχει μεταφράσει από τα γαλλικά το έργο της Alexandra Badea, Ακραιόφιλο. Ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με τους σκηνοθέτες Dimiter Gotshceff, Λευτέρη Βογιατζή, Γιάννη Χουβαρδά, Θοδωρή Γκόνη, Νίκο Φλέσσα, Βίκτορα Αρδίττη, Elisabeth Marie, Άσπα Τομπούλη, Αύρα Σιδηροπούλου, Νίκο Καμόντο, Δημήτρη Μπίτο, Νίκο Χατζηπαπά, Άννα Συνοδινού και Διονύση Σαββόπουλο.
Έχει παρουσιάσει την παράσταση Φεύγουσα κόρη σε σκηνοθεσία Μίρκας Γεμεντζάκη, βασισμένη στο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη Μια ψυχή και στη μελέτη, έρευνα και καταγραφή που έχει πραγματοποιήσει πάνω σε παραμύθια, νανουρίσματα και μοιρολόγια της Ηπείρου. Για την παράσταση αυτή ήταν προτεινόμενη για το βραβείο Μελίνας Μερκούρη το 2007.
Εργαστήριο

Η φωνή στην τελετουργία του θρήνου στη νεότερη Ελλάδα, η σύνδεσή της με την αρχαιότητα και η χρήση της στη σκηνή.

Το σύγχρονο ανέβασμα του αρχαίου δράματος, θέμα μεγάλο και ευτυχώς άλυτο, μας καλεί να αναμετρηθούμε με τους εαυτούς μας και να δώσουμε τις δικές μας προσωπικές απαντήσεις. Η προσέγγιση των μεγάλων έργων των αρχαίων ποιητών στους ανοιχτούς χώρους των αρχαίων θεάτρων εμπεριέχει πάντα μια πάλη γεμάτη εντάσεις και αντιφάσεις. Ο ανοιχτός χώρος απαιτεί από τη φωνή τεχνική κατάρτιση αλλά ταυτόχρονα δεν δέχεται καμιά επιτήδευση, καλεί μια αρχέγονη πηγή αλλά ταυτόχρονα απαιτεί το εδώ και τώρα, σε βουτάει σε απύθμενα νερά του παρελθόντος και σε εκτοξεύει στο μέλλον.

Στο σεμινάριο αυτό θα εξερευνήσουμε τη φωνή μέσα από την ζωντανή παράδοση του μοιρολογιού που μοιάζει να συνδέει τη νεότερη με την αρχαία Ελλάδα,την αρχαία κραυγή που διασχίζει τους αιώνες και χνάρι της εμφανίζεται στο τραγούδι του νεκρού. Χρησιμοποιώντας ασκήσεις αναπνοής, ηχητικές φόρμες, μελωδίες και κείμενα στόχος μας θα είναι να κάνουμε το δικό μας σώμα ηχείο νέο ώστε να ηχήσει το παλιό. Ψάχνουμε τη φωνή στο αρχαίο δράμα, αρχαία και εντελώς νέα και καθαρή όπως περιγράφει ο Διονύσιος Σολωμός την πηγή που αναβλύζει:«Νερά καθάρια και γλυκά, νερά χαριτωμένα χύνονται μες την άβυσσο τη μοσχοβολισμένη, και παίρνουνε το μόσχο της, κι αφήνουν τη δροσιά του, κι ούλα στον ήλιο δείχνοντας τα πλούτια της πηγής του, τρέχουν εδώ, τρέχουν εκεί και κάνουν σαν αηδόνια.»

Το σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με την εθνολόγο Μιράντα Τερζοπούλου.

Το σεμινάριο απευθύνεται σε σπουδαστές δραματικών σχολών ή ηθοποιούς. Προηγούμενη ειδική εκπαίδευση πάνω στη φωνή, τη μουσική ή το τραγούδι δεν κρίνεται απαραίτητη.