Συζητήσεις - Εικαστική Εγκατάσταση - Επιτελέσεις - Φιλμ

Μεταπολίτευση
Ξένια Καλπακτσόγλου –  Χριστόφορος Μαρίνος  – Χρήστος Χρυσόπουλος

AEF2024_Ξένια Καλπακτσόγλου_Χριστόφορος Μαρίνος_Χρήστος Χρυσόπουλος © Πάρις Ταβιτιάν (1)

Η τηλεοπτική εκπομπή του Ροβήρου Μανθούλη «Μια ταινία, μια συζήτηση» (ΕΡΤ, 1976-1982) υπήρξε κομβικό σημείο συνάντησης και διαλόγου της νεοελληνικής διανόησης. Η επιμελήτρια Ξένια Καλπακτσόγλου, ο ιστορικός τέχνης και επιμελητής Χριστόφορος Μαρίνος και ο συγγραφέας Χρήστος Χρυσόπουλος αναβιώνουν την καταγωγική συνθήκη της εκπομπής ως πολυδιάστατο, εν εξελίξει έργο.

Το τηλεοπτικό σκηνικό ανακατασκευάζεται εξολοκλήρου, φιλοξενώντας ζωντανές συζητήσεις και καλλιτεχνικές επιτελέσεις με θέμα τη διαχρονία της μεταπολίτευσης. Παράλληλα, μετατρέπεται σε δομικό στοιχείο ενός ευρύτερου συνόλου που περιλαμβάνει επίσης εικαστική έκθεση καθώς και πρόγραμμα προβολών καλλιτεχνικών φιλμ τα οποία προσεγγίζουν την αστικοποίηση και την έννοια του δημόσιου χώρου της Αθήνας. Ένα κριτικό εγχείρημα που διερευνά το σήμερα ανατρέχοντας στην ιστορική κληρονομιά των τελευταίων πενήντα χρόνων.

ΕΠΙΤΕΛΕΣΕΙΣ
Οι επιτελέσεις είναι συνυφασμένες με την εκάστοτε θεματική της συζήτησης και λειτουργούν ως ισότιμοι*ες συνομιλητές*ήτριες στην κουβέντας της μέρας. Αντλούν υλικό από τη λογοτεχνία, την ποίηση, την κριτική θεωρία κ.ο.κ. τις οποίες αντιμετωπίζουν ως συλλογική αυτοβιογραφία προς ένα αυτοϊστορούμενο «εγώ». Οι συμμετέχουσες*οντες τοποθετούν την πρωτοπρόσωπη αφήγηση στο επίκεντρο (αυτοθεωρία/autotheory, αυτοϊστορούμενος «εαυτός») και αναθεωρούν τις συμβατικές ταξινομήσεις και τις πειθαρχικές οριοθετήσεις των «ειδών» του λόγου που επιστρατεύουν, σχολιάζοντας ταυτόχρονα το είδος (genre) και το φύλο (gender). Η χρήση του «αυτο-» αποτελεί σχόλιο και στον μεθοδολογικό ναρκισσισμό της παραγωγής «πρωτότυπου» λόγου και του «αυθεντικού» δημιουργικού υποκειμένου. Οι επιτελέσεις της Μεταπολίτευσης συνθέτουν μια νέα θέση και στάση παραγωγής αναστοχαστικής γνώσης, ενώ αναμετριούνται «ζωντανά» και «ενσώματα» με τις κυρίαρχες αντιλήψεις για το τι σημαίνει «κάνουμε θεωρία» σε αντίστιξη με το «κάνουμε τέχνη».

05.06.24
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΩΝΗΣ & ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
«1974», 2024, ηχητική περφόρμανς, 12‘
Ο μουσικός Ιωάννης Κοτσώνης και ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου συναντιούνται πρώτη φορά, για να παρουσιάσουν μια προσωπική αναδρομή από το 1974 μέχρι τις μέρες μας, εξετάζοντας στιγμές από τα πρώτα πενήντα χρόνια της Μεταπολίτευσης, χρησιμοποιώντας μια αποθήκη υλικών που περιλαμβάνει πρόζα, ηχητικά αποσπάσματα, λούπες, σαμπλς και ρίμες, κλεμμένους στίχους, ραπ και κασέτες, γεγονότα χαραγμένα στη συλλογική μνήμη και ιδιωτικές αναφορές, μια περφόρμανς μεταξύ τραγουδιού, ημερολογίου, απαγγελίας και διάλεξης, με την αμηχανία και τη συστολή ενός πενηντάρη που συνεχίζει να ζει «σαν παιδί και σαν δραπέτης».

06.06.24
ΠΕΓΚΥ ΖΑΛΗ & ΓΙΩΤΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ
Ψελλίζοντας την εαυτή, τραυλίζοντας τις άλλες, 2023, ερευνητική επιτέλεση, 18‘
Μια ερευνητική επιτέλεση που διατυπώνεται ως ιδιότυπος διάλογος μεταξύ της Πέγκυς Ζάλη και της Γιώτας Ιωαννίδου. Η συν-εγγραφή της εαυτής και της άλλης εκλαμβάνει το τραύλισμα και το ψέλλισμα ως ενσώματους τρόπους αντίστασης στον κανόνα του κυρίαρχου πατριαρχικού λόγου, μέσω της μελέτης και της διαστρέβλωσης των στοιχείων που απαρτίζουν μια «επιτυχή» δημόσια διάλεξη. Το κείμενο αποτελείται από
αποσπάσματα άρθρων τα οποία έχουν παραχθεί κατά τη διάρκεια του δεύτερου φεμινιστικού κύματος στην Ελλάδα παρεμβάλλοντας προσωπικές σημειώσεις και βωμολοχίες. Η ανάγνωση των κειμένων επιτελείται με την ηχητική διαστρέβλωση χειρονομιών και επιχειρεί την επαναφορά ιστορικών αναφορών εγγραφής της εαυτής και της άλλης, εκτρέποντας τον κανόνα του κέντρου που τις τοποθετεί σε ένα αποπολιτικοποιημένο περιθώριο.

07.06.24
BUTOH ARMÉ (ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ
ΙΣΙΔΩΡΟΥ, SIMON BARKER)
Τι να περιμένω!, 2024, πειραματική, μουσική περφόρμανς, 15‘
Η αναμονή ως διαδικασία της σύγχρονης ζωής δεν εκπληρώνει τις προσδοκίες μας. Είναι μια αυταπάτη. Περιμένουμε κάτι με ανυπομονησία ή ελπίδα και τελικά η αναμονή αυτή μας οδηγεί στην απελπισία του πραγματικού. Ωστόσο, η ματαιότητα της αναμονής δημιουργεί ένα πεδίο άμυνας ανάμεσα στην επιθυμία και την εκπλήρωσή της. Αυτό το πεδίο είναι και ο χώρος των δυνατοτήτων, των μεταβολών, και των αναθεωρήσεων τόσο του εαυτού μας όσο και των σχέσεων μας με τον κόσμο. Στο έργο Τι να περιμένω μέσα από τις απαγγελίες αποσπασμάτων του ποιητικού έργου Det/it (1969) της Inger Christensen δημιουργούμε ηχητικούς διάλογους κινούμενοι στο παραπάνω σχήμα όπου η αναμονή εκφράζεται με την παύση ενώ το ανεκπλήρωτο ως συνεχής ηχητική διάδραση που ηθελημένα διαφεύγει από ένα προκαθορισμένο τέλος.

ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
Τι σημαίνει, άραγε, μια μετάβαση; Τι σημαίνει ένα ορισμένο -μετά; Η λέξη «μεταπολίτευση» αποτελεί ταυτόχρονα έναν όρο, μια επέτειο, αλλά και μια αφορμή για τη διάκριση ανάμεσα στο στιγμιαίο και το διαρκές ιστορικό γεγονός. Μολονότι θα μπορούσε κανείς να ορίσει στενά ως μεταπολίτευση μια ιστορική πολιτειακή αλλαγή που συντελέστηκε μέσα σε μερικούς μήνες οδηγώντας στην έναρξη της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας, μια τέτοια αντιμετώπιση θα παραγνώριζε το γεγονός ότι η πολιτειακή αλλαγή είναι μόνο ένα μέρος (και μάλιστα το πιο περιορισμένο) από μια διεργασία που είχε ευρύτερες και διαρκέστερες πολιτιστικές, κοινωνικές, πολιτικές, γλωσσικές επιπτώσεις. Οι συζητήσεις επιδιώκουν να εξετάσουν τη μεταπολίτευση, όχι τόσο ως μια περίοδο με σαφώς ορισμένα όρια, αλλά ως ένα διαρκές ιστορικό γεγονός που οδηγεί στο παρόν μέσα από την επιβίωση αιτημάτων, προσδοκιών και αναγνωρίσιμων συνθηκών του τρέχοντος βίου.

05.06.24
Η Μεταπολίτευση ως πεδίο μετασχηματισμών του δημόσιου λόγου. Από την αποσυμπίεση και τον πλουραλισμό, στη νέα πειθάρχηση, την αντιστροφή εννοιών και την αυτολογοκρισία.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ Μάκης Μαλαφέκας, συγγραφέας
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ*ΟΥΣΕΣ Γιάννης Βαρελάς, ζωγράφος· Μαρία Μαγκανάρη, ηθοποιός, σκηνοθέτις· Ζωή Μαυρουδή, συγγραφέας, σκηνοθέτης· Δημήτρης Πολιτάκης, δημοσιογράφος

06.06.24
Περιπέτειες έμφυλων ταυτοτήτων
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ Βασίλης Νούλας, σκηνοθέτης, συγγραφέας, εικαστικός καλλιτέχνης
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ Παναγιώτης Ευαγγελίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης· Λύο Καλοβυρνάς, ψυχοθεραπευτής, συγγραφέας· Αναστάσιος Κουκουτάς, ερευνητής στο πεδίο του χορού, δραματουργός· Πάκο Χαλκίδης, μεταδιδακτορικός ερευνητής, Πανεπιστήμιο Κοΐμπρα, Πορτογαλία.

07.06.24
Συγκροτώντας το πεδίο της σύγχρονης τέχνης στην Αθήνα: θεσμοί και ανεξάρτητες πρακτικές
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ Δέσποινα Ζευκιλή, κριτικός τέχνης, διευθύντρια Αθηνόραμα, μέλος Προσωρινής Ακαδημίας Τεχνων (ΠΑΤ)
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ*ΟΥΣΕΣ Δανάη Γιαννόγλου, επιμελήτρια, συνιδρύτρια Enterprise Projects· Ελπίδα Καραμπά, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Τμήμα Πολιτισμού, Νέων Μέσων και Βιομηχανιών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας· Γιώργος Τζιρτζιλάκης, καθηγητής, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας· Ελενα Χαμαλίδη, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Τμήμα Τεχνών Ήχου & Εικόνας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Οι συζητήσεις θα πραγματοποιηθούν στα ελληνικά.

Έναρξη συζητήσεων 20.00
Ο χώρος είναι επισκέψιμος από τις 18.00

Ελεύθερη είσοδος

Ευχαριστούμε όλα τα πρόσωπα που συνέβαλαν καθοριστικά στην υλοποίηση της Μεταπολίτευσης με την ευγενική παραχώρηση των έργων τους και την υποστήριξή τους.